Mijn naam is Sandy Krijnen. Ik ben 47 jaar. Ik woon samen met mijn man (Roel) in Cornwerd (Friesland). Wij hebben twee kinderen, Sanne (24) en Niels(22). Zij wonen in Haarlem en in Zwolle. Sinds 2014 ben ik volledig afgekeurd. Ik heb altijd in het onderwijs gewerkt. Van het reguliere basisonderwijs, het speciaa onderwijs tot het vmbo onderwijs. Het afkeuringstraject is heftig en verdrietig geweest, maar inmiddels heb ik met mijn stichting een nieuwe invulling van mijn leven gevonden. Ik heb een boek geschreven dat in september 2019 is gelanceerd. Met dit boek hoop ik heel veel mensen te inspireren.
Waarom ben jij een Mov.R?
In 2009 kreeg ik de diagnose MS. Deze diagnose heb ik altijd geaccepteerd, omdat het de verklaring was voor de vele onverklaarbare klachten die mijn lijf al vele jaren vertoonde. Maar ik heb mij nooit neergelegd bij de diagnose. Ik ben niet achterover gaan leunen en heb mij niet overgegeven aan de protocollen die horen bij deze ziekte. Tegen alle adviezen in heb ik de regie genomen. Door gericht te trainen, te onderzoeken welke voeding het best bij mijn lichaam past, stress te reduceren, bewust om te gaan met de gezondheidszorg (zowel regulier als alternatief), aandacht te schenken aan mijn omgeving en communicatie heb ik het voor elkaar gekregen om in plaats van achteruit te gaan (wat de verwachting en voorspelling was van de neuroloog) te herstellen van diverse klachten.
Op welke manier heb jij eigen regie genomen?
In 2012 was ik buitenshuis rolstoelafhankelijk, kon ik amper 100 meter lopen, was ik moe en wazig in mijn hoofd. Ik had geen gevoel meer in de rechterzijde van mijn lichaam. Hierdoor verliep de aansturing van mijn arm, been en mond moeizaam. Het advies van de neuroloog was aan de remmende medicatie te gaan. In overleg met hem heb ik besloten om dit niet te doen. Ik wilde eerst uitzoeken op welke manier ik mijn lichaam kon helpen en ondersteunen. Ik wilde onderzoeken of het mogelijk was om door mijn leefstijl aan te passen het mogelijk was om te herstellen. Ik heb ervoor gekozen om rust te nemen zodat de stress uit mijn lijf verdween. Verder ben ik in samenwerking met een orthomoleculair arts gaan onderzoeken welke voeding en eventuele supplementen mijn lijf nodig had. Door een doel te stellen (het beklimmen van de Mont Ventoux) ben ik vanuit de coördinatie en met aandacht voor de aansturing van mijn been en arm gaan trainen. Het begon allemaal bij bewust worden van de mogelijkheden en hier met aandacht mee aan de slag gaan.
Wat levert het op?
In 2012 was de prognose van de neuroloog dat ik de progressieve variant van MS te pakken had en dat ik alleen nog maar achteruit zou gaan. Deze prognose is gelukkig niet uitgekomen. Tegen alle verwachtingen in ben ik hersteld van diverse klachten. Inmiddels heb ik vier keer de laatste 6 kilometer van de Mont Ventoux beklommen. Ik ben zelfs vorig jaar vanuit Friesland (samen met mijn hond) naar de Middellandse Zee gefietst en vervolgens heb ik op de fiets de Mont Ventoux beklommen. Door een Mov.R te zijn ben ik herstelt van diverse klachten. Ik heb nog dagelijks te maken met de gevolgen van de ziekte, maar ik heb mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde terug. Ik heb het gevoel dat ik de regie over mijn leven heb. Ik maak zelf de keuzes die belangrijk zijn als het gaat om ziekzijn, gezondheid en herstel.
Wat is jouw advies/boodschap?
Veel mensen beseffen niet dat zij zelf grote invloed kunnen uitoefenen als het gaat over gezondheid en geluk. Ik weet dat het niet altijd makkelijk is en dat er eventueel lastige keuzes gemaakt moeten worden. Maar het aanpassen van de Leefstijl op dat wat goed is voor het lichaam zal ervoor zorgen dat je beter in je vel zit, vitaler door het leven gaat. Klachten kunnen verdwijnen, de oude dag zal prettiger zijn. Het begint bij bewustzijn en vervolgens aandacht besteden aan dat wat aangepast moet worden. De basis is de groeimindset.